نقض از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 109

1 نقض میثاق و شکست توبه‌ها موجب لعنت شود در انتها

2 نقض توبه و عهد آن اصحاب سبت موجب مسخ آمد و اهلاک و مقت

3 پس خدا آن قوم را بوزینه کرد چونک عهد حق شکستند از نبرد

4 اندرین امت نبد مسخ بدن لیک مسخ دل بود ای بوالفطن

5 چون دل بوزینه گردد آن دلش از دل بوزینه شد خوار آن گلش

6 گر هنر بودی دلش را ز اختبار خوار کی بودی ز صورت آن حمار

7 آن سگ اصحاب خوش بد سیرتش هیچ بودش منقصت زان صورتش

8 مسخ ظاهر بود اهل سبت را تا ببیند خلق ظاهر کبت را

9 از ره سر صد هزاران دگر گشته از توبه شکستن خوک و خر