1 وزین سوگران کرد اخوص رکاب سوی کوه آتش بیامد چوآب

2 بزد برکمر بند داوود جنگ بدانسان که بر گور، غژمان پلنگ

3 جدا کردش از پشت زین هیون بیفکند برخاک، پست و زبون

4 بیاوردش آنگونه در یز کش به نزدیک اسپهبد شیر فش

5 چنانش بیفکند در پهندشت که ستخوانش چون تو تیانرم گشت

6 سپهبد بر او آفرین کرد سخت که احسنت، ای گرد پیروز بخت

7 وزان پس به میدان حصین نمیر بیامد که دروی نبد هیچ خیر