عزیزان وفاپیشه مبارکباد از حسین خوارزمی غزل 133

1 عزیزان وفاپیشه مبارکباد این منزل که می‌افزاید از نورش صفای جان اهل دل

2 بمعنی کعبه جانهاست این منزلگه عالی برای طوفش از هر سو ببسته قدسیان محمل

3 ز خاکپای این درگه طلب کن دولت ای عاشق که هست این آیت رحمت شده بر خاکیان نازل

4 دلا بیدار شو یکدم که جان عزم سفر دارد چه جای خواب این مسکن که همراهست مستعجل

5 وداع عمر نزدیک و تو خود دوری نه ای آگه رفیقان بار بستند و تو خود بنشسته ای غافل

6 ترا این خویشتن بینی سبل شد دیده دل را اگر دیدار میخواهی ز دید خویشتن بگسل

7 مرا در پیش دلداران بود جان باختن آسان ولیکن زیستن یکدم بود بی دوستان مشکل

8 حسین از یار چون دوری چه عیش از عمر میجوئی چو رفت آن حاصل عمرت چه سود از عمر بی‌حاصل