تا چشم تو بر کمین دلها بنشست از بخارایی رباعی 1

1 اوّل استادی که عشق و حسن را تقسیم کرد عاشقان را صبر و خوبان را جفا تعلیم کرد

2 طوبی قدّ تو را از راست بینان هر که دید در سرافرازی بر او قدّ تو را تقدیم کرد

1 باز بالا بنمودی و بلا خواهد شد چشم بگشادی و مفتاح جفا خواهد شد

2 هیچ کس نیست کز آن طرّه گشاید شکنی این گشاد از قدم باد صبا خواهد شد

1 شمع رویت را چراغ آسمان پروانه‌ای‌ست قصّه یوسف به عهد حسن تو افسانه‌ای‌ست

2 یادِ لیلی گر کند مجنون به دور عارضت دار معذورش بدین معنی که او دیوانه‌ای‌ست