تا فصلی از حقیقت اشیا نوشته از غالب دهلوی غزل 268

1 تا فصلی از حقیقت اشیا نوشته ایم آفاق را مرادف عنقا نوشته ایم

2 ایمان به غیب تفرقه ها ضمیر رفت از ضمیر ز اسما گذشته ایم و مسما نوشته ایم

3 عنوان رازنامه اندوه ساده بود سطر شکست رنگ به سیما نوشته ایم

4 قلزم فشانی مژه از پهلوی دل ست این ابر را برات به دریا نوشته ایم

5 خاکی به روی نامه نیفشانده ایم ما رخصت بدان حریف خودآرا نوشته ایم

6 در هیچ نسخه معنی لفظ امید نیست فرهنگ نامه های تمنا نوشته ایم

7 آینده و گذشته تمنا و حسرت ست یکی کاشکی بود که به صد جا نوشته ایم

8 دارد رخت به خون تماشا خطی ز حسن روشن سواد این ورق نوشته ایم

9 رنگ شکسته عرض سپاس بلای تست پنهان سپرده ای غم و پیدا نوشته ایم

10 آغشته ایم هر سر خاری به خون دل قانون باغبانی صحرا نوشته ایم

11 کویت ز نقش جبهه ما یک قلم پر است لختی سپاس همدمی پا نوشته ایم

12 غالب الف همان علم وحدت خودست بر «لا» چه بر فروزد گر «الا» نوشته ایم؟