تا روان اشک من از دیده ی تر خواهد بود
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 تا روان اشک من از دیده ی تر خواهد بود خلق را ز آتش خویت چه اثر خواهد بود
2 ز آشیانی که در این باغ نهادم شادم کآن هم از باد خزان زیر و زبر خواهد بود
3 می توان یافتن از خنده ی این برق که باغ آخر از گریه ی ابرش چه ثمر خواهد بود
4 تا به فکر غم فرهاد نباشد شیرین تلخکامی وی از رشک شکر خواهد بود
5 ذوق مستی ز کسی پرس که در محفل عشق لعل گون ساغرش از خون جگر خواهد بود
6 تا بود خاصیت لعل تو با طبع (سحاب) بی بهاتر ز صدف در و گهر خواهد بود