تا پر نشد زبوی محبّت از غبار همدانی دوبیتی‌ 5

1 گریزی نیست از کوی تو ای دوست چسان برگردم از کوی تو ای دوست

2 مرا در حلقۀ زلف تو افکند فریب چشم جادوی تو ای دوست

1 سحر باد صبا از ساحت کوی تو می‌آمد که با وی بر مشام جان من بوی تو می‌آمد

2 روان شد جوی خون تازه از زخم درون من همانا بوی مشک از ناف آهوی تو می‌آمد

1 ساقیا خیز که من نیز برآن برخیزم که به جامی ز سر جان و جهان برخیزم

2 خرم آنروز که دیوانه وش اندر طلبت با دو صد سلسله از اشک روان برخیزم