تا پر نشد زبوی محبّت از غبار همدانی دوبیتی‌ 5

1 ساقیا خیز که من نیز برآن برخیزم که به جامی ز سر جان و جهان برخیزم

2 خرم آنروز که دیوانه وش اندر طلبت با دو صد سلسله از اشک روان برخیزم

1 به کامم زهر شد تریاق هستی به مِی ساقی بشوی اوراق هستی

2 نبود ار نیستی پایان هر هست نگشتی هیچ کس مشتاق هستی

1 گر خورم گرداب سان دریای آب باز ننشیند دلم از التهاب

2 سخت دلتنگم بگو مطرب سرود سخت مخمورم بده ساقی شراب