تا پر نشد ز بوی محبت دماغ از غبار همدانی غزل 52

1 تا پر نشد ز بوی محبت دماغ دل چون لاله پرده برنگرفتم ز داغ دل

2 جان میدهم به مژده گر آرد نسیم صبح بوئی ز چین زلف توام در دماغ دل

3 ساقی چراغ جام برافروز تا کنم در تنگنای ظلمت حیرت سراغ دل

4 پرتو فکند خسرو خاور به روزنم چون کشته شد ز آه سحرگه چراغ دل

5 بر تنگدل فضای چمن کنج گلخن است نیکوست طرف باغ ولی با فراغ دل

6 افتاد عکس ساقی گلچهره در شراب گلها شکفته گشت براطراف باغ دل

7 خالی مکن صراحی چشم از سرشک ناب تا پر شود ز بادۀ شوقت ایاغ دل

8 در وصف شکّرین لب جانان نمی دهد فرصت به طوطیان سخن سنج زاغ دل