تا چون نگه توان شد دور از از قصاب کاشانی غزل 251

1 تا چون نگه توان شد دور از میان مردم زنهار جا نسازی در خانمان مردم

2 پرواز گیر ای دل تا کی چو مرغ تصویر حیران توان نشستن در آشیان مردم

3 چشم از زنخ بپوشان بردار دست از زلف نتوان به چاه رفتن با ریسمان مردم

4 از حرص همچون کرکس تا کی در این بیابان چشم طمع توان داشت بر استخوان مردم

5 خاکت به دیده‌ ای نفس شرمی بیار تا چند پر چون مگس توان زد بر گرد خوان مردم

6 قصاب همچو طوطی آیینه در برابر تا چند می‌توان زد حرف از دهان مردم