تا به در یوزهٔ راحت طلبیدن از بیدل دهلوی غزل 2038

1 تا به در یوزهٔ راحت طلبیدن رفتم مژه‌ گشتم سر مویی به خمیدن رفتم

2 صبح از بی نفسی قابل اظهار نبود زین‌ گلستان به غبار ندمیدن رفتم

3 تا به مقصد بلدم‌ گشت زمینگیری عجز همه جا پیشتر از سعی رسیدن رفتم

4 نبض جهدم شرر کاغذ آتش زده است یک مژه راه به صد چشم پریدن رفتم

5 چون هلالم چقدر نشئهٔ تسلیم رساست سرکشی داغ شد از بس به خمیدن رفتم

6 شور این بزم جنون خیره دماغی می‌خواست دل نپرداخت به افسانه شنیدن رفتم

7 این شبستان به چراغان هوس یمن نداشت که به صد چشم همان داغ ندیدن رفتم

8 یأس بر حیرت حال‌ گهرم می‌گرید قطره‌ای داشتم از یاد چکیدن رفتم

9 سیر گلزار تمنای تو طاووسم کرد غوطه در رنگ زدم تا به پریدن رفتم

10 بیدل آندم‌ که به تسلیم شکستم دامن تا در امن به پای نرسیدن رفتم