1 تا به ارمن رسیدهام بر من اهل ارمن روان میافشانند
2 خاصه همسایگان نسطوری که مرا عیسی دوم خوانند
3 عیسی و چرخ چارم انگارند کز من و جان من سخن رانند
4 بحر ارجیش را به معنی آب غرقهٔ بحر خاطرم دانند
5 چه عجب گر ز بحر خاطر من بحر ارجیش عذب گردانند
1 ای باغ داد و بیضهٔ بغداد مرحبا دورانگه سپهر و سفرگاه انجمی
2 از نور و نور و سور و سرور و چراغ و باغ چرخ چهارمی نه که فردوس هشتمی
1 میساخت چو صبح لالهگون رنگ هوا با توبهٔ من داشت نمک جنگ هوا
2 هر لکهٔ ابرم چو عزائم خوانی در شیشه پری کرد ز نیرنگ هوا
1 به دو میگون لب و پسته دهنت به سه بوس خوش و فندق شکنت
2 به زره پوش قد تیر وشت به کمانکش مژهٔ تیغ زنت
شماره موبایل خود را وارد کنید:
کد ارسالشده به