نهایت نیست راه عشق را یار از سلطان باهو غزل 29

1 نهایت نیست راه عشق را یار تو یک روباش دست ازکار بردار

2 فنا کن خویش را در راه جانان چه کار آید ترا این درم و دنیار

3 اگر یک دل نباشی در طریقش نه بینی روی او هرگز درین دار

4 و فی الکونین کی بیند جمالش فدا کن جان بگرد زلف آن یار

5 دریغ از وی چه داری پاره زر را تو خاصه جان خود بایار بسپار