دو دیده بر سر راه امید از حسین خوارزمی غزل 150

1 دو دیده بر سر راه امید میدارم که کی بود که رسد قاصدی ز دلدارم

2 کراست زهره که آرد ز یار من خبری و یا ز من ببرد خدمتی سوی یارم

3 چگونه نامه نویسم بخدمت تو که من ز بیم مدعیان دم زدن نمی آرم

4 ز خون دیده شود روی زرد من گلگون شب فراق چو از روز وصل یاد آرم

5 اگر کشند مرا دشمنان بجور و جفا من آن نیم که دل از مهر دوست بردارم

6 چه کردم ای صنم بیوفا چه دیدستی ز من که رفتی و ماندی بزاری زارم