1 دو کس گرد دیدند و آشوب و جنگ پراکنده نعلین و پرنده سنگ

2 یکی فتنه دید از طرف بر شکست یکی در میان آمد و سر شکست

3 کسی خوشتر از خویشتن دار نیست که با خوب و زشت کسش کار نیست

4 تو را دیده در سر نهادند و گوش دهان جای گفتار و دل جای هوش

5 مگر باز دانی نشیب از فراز نگویی که این کوته است، آن دراز