لاله ز رخ چو ماه از عطار نیشابوری وصلت نامه 68

1 ز زلفت زنده می‌دارد صبا انفاس عیسی را ز رویت می‌کند روشن خیالت چشم موسی را

2 سحرگه عزم بستان کن صبوحی در گلستان کن به بلبل می‌برد از گل صبا صد گونه بشری را

1 چون شدستی ز من جدا صنما مُلْتَقَى لِمْ تَرَکْتَ بِیْ نَدَما

2 حق میان من و تو آگاه است هُوَ یَکْفی مِنَ الَّذی ظَلَما

1 عشق جز بخشش خدایی نیست این به سلطانی و گدایی نیست

2 هر که او برنخیزد از سر سر عشق را با وی آشنایی نیست

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند