توکه رخ لاله سان افروته از غبار همدانی دوبیتی‌ 1

1 ای لعل لبت کوثر و رویت چو بهشتی از نار محبت تو گِلَم را بسرشتی

2 گر کفر دو زلفت نبود رهزن ایمان شیطان صفتش در ره رضوان چه بهشتی

1 دلم دارد بدان زلف چلیپا همان الفت که با زنّار ترسا

2 گره از کار مجنون کی گشاید کسی کو عقده زد بر زلف لیلا

1 ز جان بیزارم از دست دل خویش خدایا با که گویم مشکل خویش

2 گل من خار غم در پا ندارد که چندان فارغست از بلبل خویش