1 زلف را تاب دام و خم برزد همه کار مرا بهم برزد

2 دفتر دوستان خود می‌خواند به سر نام من قلم برزد

3 صورت ماه را رقم بستر آنکه این چهره را رقم برزد

4 آتشی کندرین دل از غم اوست به سر شعلهای غم برزد

5 گلبن وصل او به طالع من سر به سر غنچهٔ ستم برزد

6 شد ز چشم ترم به خشم، چو دید لب خشک مرا، که نم برزد

7 آه کردم ز درد عشقش و گفت: اوحدی را ببین، که دم برزد