امشب مگر به وقت نمی‌خواند از سعدی شیرازی غزل 318

1 امشب مگر به وقت نمی‌خواند این خروس عشاق بس نکرده هنوز از کنار و بوس

2 پستان یار در خم گیسوی تابدار چون گوی عاج در خم چوگان آبنوس

3 یک شب که دوست فتنه خفتست زینهار بیدار باش تا نرود عمر بر فسوس

4 تا نشنوی ز مسجد آدینه بانگ صبح یا از در سرای اتابک غریو کوس

5 لب بر لبی چو چشم خروس ابلهی بود برداشتن به گفته بیهوده خروس