بستی برشته سر مو پای و دست ما از نیر تبریزی غزل 3

1 بستی برشته سر مو پای و دست ما گوئی برو که با تو نزیبد نشست ما

2 بازوی زهد پنجه عشق تو بر نتافت برکوب طبل حسن که برگشت شست ما

3 این تیغ وین سپر که نیابد بهمسری با باده بلند تو دیوار بست ما

4 ای آفتاب حسن تو خود پرده برمگیر زین سوی اختیار نظر نبست دست ما

5 دلهای ما که خود بکمند تو بسته ایم مشکن شکست تست نگارا شکست ما

6 گفتم که زهر قهر توام کشت گفت باش باشد که بارنی شکر آرد کبست ما

7 گنجشک را بمو نتوان پای بست تو ای تار مو چگونه شدی پای بست ما

8 زانچشم شیر گیر حذر کن دلا که خون از شیر فرق می ندهد شیر مست ما

9 ناصح اگر ملامت نیر کند رواست آگاه نیست با تو ز عهد الست ما

10 منت خدایرا که بدونان نه بست دل تا دیده برگشاد دل شه پرست ما

11 شاه جهانگشای علی آنکه در جهان نام و نشان زهستی او یافت هست ما

12 ای بحر فضل نامتناهی دمی بجوش کافتد هزار ماهی زربن بشست ما