1 بر زلف مگر تهمت ناحق داری زیرا که بر آتشش معلق داری
2 گر ماه بغالیه مطوق داری چون رنگ لبان می مروق داری
1 خدایگان خراسان و آفتاب کمال که وقف کرد برو ذوالجلال عزّو جلال
2 یمین دولت و دولت بدو نموده هنر امین ملت و ملت بدو گرفته جمال
1 چه چیزست رخساره و زلف دلبر گل مشگبوی و شب روز پرور
2 گل اندر شده زیر نور سته سنبل شب اندر شده زیر خورشید انور