به کوی لاله رخان هر که عشقباز از سعدی شیرازی غزل 284

1 به کوی لاله رخان هر که عشقباز آید امید نیست که دیگر به عقل بازآید

2 کبوتری که دگر آشیان نخواهد دید قضا همی‌بردش تا به چنگ باز آید

3 ندانم ابروی شوخت چگونه محرابیست که گر ببیند زندیق در نماز آید

4 بزرگوار مقامی و نیکبخت کسی که هر دم از در او چون تویی فراز آید

5 ترش نباشم اگر صد جواب تلخ دهی که از دهان تو شیرین و دلنواز آید

6 بیا و گونه زردم ببین و نقش بخوان که گر حدیث کنم قصه‌ای دراز آید

7 خروشم از تف سینه‌ست و ناله از سر درد نه چون دگر سخنان کز سر مجاز آید

8 به جای خاک قدم بر دو چشم سعدی نه که هر که چون تو گرامی بود به ناز آید