تا مسند کفر اندر اسلام از سنایی غزنوی غزل 399

1 تا مسند کفر اندر اسلام نهادستی در کام دلم زهری ناکام نهادستی

2 زلف تو نیارامد یکساعت و دلها را در حلقهٔ مشکینش آرام نهادستی

3 از چهرهٔ خود باغی بر خاص گشادستی وز غمزهٔ خود داغی بر عام نهادستی

4 در عالم حسن خود بی‌منت گردونی هم صبح نمودستی هم شام نهادستی

5 بر جرم مه تابان مرغان حقیقت را هم دانه فگندستی هم دام نهادستی

6 در مجلس طنازی بر دست گرانجانان از بهر سبکباری صد جام نهادستی

7 شوریده نمی‌خواندند زین بیش سنایی را شوریده سنایی را تو نام نهادستی