1 به نزد خانهٔ دستور کشور وثاقی مختصر بگرفت بی در

2 همی مالید سالی بیشتر عور تن خود را بدان دیوار دستور

3 ز نزدیکان یکی می‌دید از دور به عالم فاش گشت این راز مستور

4 وزیر شهر شروان مرد را گفت چه مقصود است ترا بر خاک ما خفت

5 جوابش داد و گفت ای چشمهٔ نور زرخسار تو بادا چشم بد دور

6 یکی دل خسته‌ام ای صدر عالم نمی‌داند کسی اسرار حالم

7 چو فر دولت اندر خانهٔ تست دل من مرغ دام و دانهٔ تست

8 همی مالم تن خود را به دیوار مگر روزی دهی در خانه‌ام بار

9 خوش آمد این سخن در گوش جانش ز زر پر کرد دامان ودهانش

10 مقرب گشت حضرت راچنان شد که حکمش بر همه شروان روان شد

11 اگر خواهد کسی تا میر گردد به گرد پادشاه و میر گردد