1 بر بدایع نظم تو ، ای فریدالدین طویله های گهر را نماند مقداری

2 نه باغ طبع ترا هست جز ادب شجری نه شاخ لفظ ترا هست جز هنر باری

3 بگرد تو نرسند اهل نظم و نثر امروز و گر چه جهد و تکلیف کنند بسیاری

4 بشعر یار خودم خوانده ای و لیک بفضل ترا ندانم اندر همه جهان یاری

5 چو من بفضل تو اقرار دارم از سر صدق ز کس نیابی در مشرق و غرب انکاری

6 ترا فلک بمقام شرف رسانیدست فلک نکرده ازین علاقه تر کاری

7 ببارگاه خداوند مشرق و مغرب متاع فضل ترا خاست روز بازاری

8 گران بها گهری و کجا تواند بود ؟ چنین گدا را الا چنان خریداری

9 جهان تو داری ، طوبی لک ، ای فرید الدین بزیر عدل چنان جهانداری