بطرف طره دستار زیبی بست از فضولی بغدادی غزل 246

1 بطرف طره دستار زیبی بست یار از گل چه سروست این که دارد برگ از نسرین و بار از گل

2 چو غنچه صد گره بر رشته کارم فتاد از غم سوی گلزار رفتم بارها نگشود کار از گل

3 کشیدم سرمه در چشم از خاک کف پایش عجب آیینه دارم که می گیرد غبار از گل

4 قراری گر ندارد در چمن گل جای آن دارد صبا بویی ز تو آورده و برده قرار از گل

5 مرا با داغهای تازه دارد عشق تو زانسان که گرداند مزین خار را فصل بهار از گل

6 بگوش گل اگر گوید صبا وصف گل رویت ز بلبل بیش خیزد ناله بی اختیار از گل

7 زد آن ابرو کمان صد تیر بر من وه چه بختست این کسان از خار گل چینند و ما چیدیم خار از گل

8 فضولی را چه سود از سیر گلشن بی گل رویت چو بر یاد تو او را می فزاید خار خار از گل