به ذوق داغ کسی در کنار سوختگی‌ها از بیدل دهلوی غزل 319

1 به ذوق داغ کسی در کنار سوختگی‌ها چو شمع سوختم از انتظار سوختگی‌ها

2 ز خود رمیده شرار دلی‌ست در نظر من بس است اینقدرم یادگار سوختگی‌ها

3 به هر قدم جگری زیر پا فشرده‌ام امشب چو آه می‌رسم از لاله‌زار سوختگی‌ها

4 شرار محمل شوقم گداز منزل ذوقم هزار قافله دارم به بار سوختگی‌ها

5 هنوز از کف خاکسترم بهار فروش است شکوفهٔ چمن انتظار سوختگی‌ها

6 ز داغ صورت خمیازه بست شمع خموشم فنا نبرد ز خاکم خمار سوختگی‌ها

7 بیا که هست هنوز از شرار شعلهٔ عمرم نفس شماری صبح بهار سوختگی‌ها

8 به سینه داغ و به دل ناله و به دیده سرشکم محبتم همه‌جا شعله کار سوختگی‌ها

9 رمید فرصت و ننواخت عشقم از گل داغی گذشت برق و نگشتم دچار سوختگی‌ها

10 بضاعتی نشد آیینهٔ قبول محبت مگر دلی برد از ما به کار سوختگی‌ها

11 مقیم عالم نومیدیم ز عجز رسایی نشسته‌ام چو نفس بر مزار سوختگی‌ها

12 به محفلی که ادب‌پرور است نالهٔ بیدل خجسته دود سپند از غبار سوختگی‌ها