تا دید زمانه از امیر معزی نیشابوری رباعی 119

1 در معزالدین ملکشاه آفتاب دین و داد روز عید روزه‌داران فرخ و فرخنده باد

2 خسرو پیروزبخت و داور یزدان‌پرست شاه خاقان گوهر و سلطان سلجوقی نژاد

1 آن‌روی نه روی‌است گل سرخ به‌بارست وان زلف نه زلف است شب غالیه بارست

2 آن جعد نه جعدست همه حلقه و بندست وان چشم نه چشم است همه خواب و خمار است

1 یافت از یزدان ملک سلطان به شادی هرچه خواست روز شادی روز ما سلطان دین سلطان ماست

2 بند شاهی کرد محکم راه دولت کرد پاک چشم عالم کرد روشن‌ کار گیتی کرد راست