تا جان مرا بادهٔ مهرت از سنایی غزنوی رباعی 54

1 تا بدیدم بتکده بی بت دلم آتشکدست فرقت نامهربانی آتشم در جان ز دست

2 هر که پیش آید مرا گوید چه پیش آمد ترا بر فراق من بگرید گوید این مسکین شدست

1 هر کرا درد بی نهایت نیست عشق را پس برو عنایت نیست

2 عشق شاهیست پا به تخت ازل جز بدو مرد را ولایت نیست

1 هر که در بند خویشتن نبود وثن خویش را شمن نبود

2 آنکه خالی شود ز خویشی خویش خویشی خویش را وطن نبود