به رندان از جهنم می‌دهد از فضولی بغدادی غزل 228

1 به رندان از جهنم می‌دهد دایم خبر واعظ مگر مطلق ندیده در جهان جای دگر واعظ

2 گریبان چاک ازین غم می‌کند محراب در مسجد که آب روی منبر برد با دامان تر واعظ

3 به تفسیر مخالف می‌دهد تغییر قرآن را تمنای تفوق می‌کند با این هنر واعظ

4 دم از کیفیت اِعراب مصحف می‌زند هردم بنای خانه دین می‌کند زیر و زبر واعظ

5 ز کوی آن صنم سوی بهشت هشت در هردم چه می‌خواند مرا یارب که افتد در به در واعظ

6 تنزل از مقام خود نمی‌کرد اینچنین دایم اگر در منع من می‌داشت قول معتبر واعظ

7 فضولی نیست میل صحبت واعظ مرا زان رو که منع اهل دل کرد از بتان سیمبر واعظ