به تیغم گرنمائی سینه از حکیم سبزواری غزل 121

1 به تیغم گرنمائی سینه صد چاک فوادی یبتغیک القلب یهواک

2 تو هرگز گر نمیآری ز من یاد فانی طول عمری است انساک

3 ز سر تا پا همه حسن و ملاحت تعالی من بهذا الحسن سواک

4 ترا سرو چمن گفتن زهی ظلم ومابدر الدیاجی منک حاشاک

5 شکفت از طلعتت ما را بهاری و صبح طالع لی من محیاک

6 سرت را از وفاداری که پیچید بقتلی من بغیر الذنب اوصاک

7 بکویت راه پیمودن که یابد بباب القصر اذ کثرت قتلاک

8 نیائی ساعتی ما را ببالین وانت الساعة ایان مرساک

9 عزیزا مصر جان جای تو باشد فما الباسآء ما اکرمت مثواک

10 همی گوید مدام اسرار نومید متی تدنوا وانی این القاک