بسوی من نظر مهر نیست از بابافغانی شیرازی غزل 31

1 بسوی من نظر مهر نیست ماه مرا هنوز آن غرورست کج کلاه مرا

2 هزار پاره ی الماس از گلم سر زد اثر هنوز نه پیداست برق آه مرا

3 که برفشاند قبا بر من جراحت ناک که گرد نافه چین ریخت تکیه گاه مرا

4 فرشته وار زپیش جنازه ام بگذر بآب خضر بشو نامه ی سیاه مرا

5 سحرگه از جگر خسته خاست طوفانی که راه خانه غلط گشت خضر راه مرا

6 لب تو نام من از لوح زندگانی برد بهر بهانه قلم زد خط گناه مرا

7 چه ذره یی تو فغانی که لاف مهر زنی برو که پایه بلند آمده ست ماه مرا