تا دل نظری به حال از ابراهیم شاهدی دده غزل 53

1 تا دل نظری به حال خود کرد جز درد و غم نگار خود کرد

2 گر خاک سری فدای تو شد بگذر ز گناهش ار چه بد کرد

3 گر لعل تو را گزید جانم بد کرد ولی به جان خود کرد

4 آن هم ز جنون عاشقی بود کین دل شده دعوی خرد کرد

5 افسانه شیخ شاهدی را در عشق فزودنش مدد کرد