به کفر زلفت از آن تازه کردم از قدسی مشهدی غزل 28

1 به کفر زلفت از آن تازه کردم ایمان را که تازه ریخته‌ای خون صد مسلمان را

2 ز حد فزون مکن ای داغ با دلم گرمی که هیچ‌کس به تواضع نکشته مهمان را

3 قیامتی ز خرامیدنش بلند نشد چه نسبت است به قد تو سرو بستان را

4 شب وصالم اگر رخصت نظاره دهی چو شمع بر سر مژگان فدا کنم جان را

5 سرشک من همه‌جا می‌رسد نیم زان قوم که شسته‌اند ز دامن جدا گریبان را