1 به بهتر طالع و فرخنده‌تر فال دوم روز رجب در نون الف ذال

2 به نظم آوردم این درد دل ریش به هر کس باز گفتم قصهٔ خویش

3 دو هفته هفتصد بکر از عماری برآوردم چو خاطر کرد یاری

4 غرض آن بود کین ابیات دلسوز کند صاحبدلی بر من دعائی

5 ببخشد حق بر این دلسوزی من بود کان ماه گردد روزی من

6 سخن سازان که دل پرنور دارند غم دیوانه را معذور دارند

7 حدیثم چون ندارد رنگ و بوئی که خواهد کرد او را جستجوئی

8 ز ما دانا دلان معنی نجویند دماغ آشفتگان آشفته گویند

9 کنون وقت است اگر کوتاه گیرم سوی خاموش گشتن راه گیرم

10 کسی را پای دل در گل مبادا چنین کار کسی مشکل بادا