تا توانی به خنده از سنایی غزنوی طریق التحقیق 57

1 تا توانی به خنده لب بگشای سردندان به خنده در منمای

2 خندهٔ هرزه آبروی برد راز پنهان میان کوی برد

3 با پسر اینچنین مثل زد سام گریه بهتر زخندهٔ بی هنگام

4 گریهٔ ابر بین وخندهٔ برق درنگر تا که چیست اینجا فرق

5 ابر از آن گریه نعمت اندوزد برق از آن خنده آتش افروزد

6 ابلهی از گزا ف می‌خندید زیرکی آن بدید و نپسندید

7 گفت ای بی حیا و بی آزرم اینچنین خندی و نداری شرم

8 گریهٔ تو زظلم و بیدادی به که بی وقت خنده و شادی

9 خندهٔ هرزه آیت‌ جهل است مرد بیهوده خند، نا اهل است

10 هان و هان تا نخندی ای‌ خیره که بسی خنده دل کند تیره

11 هیچ شک نیست اندرین گفتار گریه آید زخندهٔ بسیار