تا چند بلهوس می و عاشق ستم از غالب دهلوی غزل 151

1 تا چند بلهوس می و عاشق ستم کشد کو فتنه تا به داوری هم علم کشد

2 دل را به کار ناز چه سرگرم کرده ای؟ یعنی به خویش هم کند و از تو هم کشد

3 رشک ست و دفع دخل مقدر عتاب چیست؟ بگذار در دلم مژه چندان که نم کشد

4 صیدت ز بیم جان نرمد بلکه می رود تا دشت را ز شوق در آغوش رم کشد

5 دشوار نیست چاره عیش گریزپای دور قدح چو سلسله گر سر به هم کشد

6 آنی که تاب جذبه ذوق نگاه تو رنگ از گل و می از رز و صید از حرم کشد

7 شوقم که روشناس دل نازنین تست کی منت نوشتن و ناز قلم کشد

8 زشت آن که تا ز زحمت پشت و شکم رهد هم رنج کارسازی پشت و شکم کشد

9 صهبا حلال زاهد شب زنده دار را اما به شرط آن که همان صبحدم کشد

10 از تازگی به دهر مکرر نمی شود نقشی که کلک غالب خونین رقم کشد