وقت آمد توبه را شکستن
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 وقت آمد توبه را شکستن وز دام هزار توبه جستن
2 دست دل و جان‌ها گشادن دست غم را ز پس ببستن
3 معشوقه روح را بدیدن لعل لب او به بوسه خستن
4 در آب حیات غسل کردن در وی تن خویش را بشستن
5 برخاست قیامت وصالش تا کی به امید درنشستن
6 گر بسکلد آن نگار بنگر صد پیوست است در آن سکستن
7 مخدومی شمس دین تبریز ای جان تو رمیده‌ای ز بستن