1 تیر از کمان به من اندازد عشق از کمین چو برون تازد

2 درکس نیوفتد این آتش کو را چو موم بنگدازد

3 چون شاه ما سپه انگیزد چون ماه ما علم افرازد

4 از دست بنده چه کار آید؟ جز سرکه در قدمش بازد؟

5 آن کس که غیر او داند هرگز بغیر نپردازد

6 در پرده راه ندارد کس و آنگاه پرده که او سازد

7 بنوازدم چو بخواهد زد پس بهتر آنکه بننوازد

8 بس فتنها که برانگیزد آن رخ چو پرده براندازد

9 با اوحدی غم او هر دم از گونهٔ دگر آغازد