1 سه چیز اهل طلب را بود نشان سعادت خلوص نیت و قلب سلیم و صدق ارادت

2 نه بندگی است که مر، دوری است و نفس پرستی زبیم دوزخ و شوق جنان کنی چو عبادت

3 طبیعت سبعی غالب است تا به نهادت گمان مبر که سوی آدمی و اهل سعادت

4 دل شکسته به دست آر و درد عشق که گردد دلت مقام حق و آیدت خدا به عبادت

5 زحال عیسی و قارون پدید گشت که تن را برد به چرخ تجرد، کشد به خاک زیادت

6 غم فراق توام کشت و زنده کرد وصالت فراق و وصل تو آمد، دلیل موت و اعادت

7 کجا قبول شود دعوی خدای پرستی از آن که نفس پرستی نموده شیوه و عادت

8 نبود نام زآدم که بود سید بطحا نبی خاتم و بودش به کائنات سیادت

9 بدان رسیده که خوانند غالیش چو نصیری زبس که شاه پرستی «محیط» را شده عادت