آنان که مرا جورکش یار نوشتند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
1 آنان که مرا جورکش یار نوشتند بر عاشقی کوه‌کن انکار نوشتند
2 چون تخته اطفال ز دل حرف پریشان هرچند که شستیم دگربار نوشتند
3 مرغان حرم شکوه آزادگی خویش گرد قفس مرغ گرفتار نوشتند
4 ای دیده به حسرت نگران باش که خوبان بر روز جزا وعده دیدار نوشتند
5 پنهان چه کنی عشق که راز دل منصور بر روی زمین با قلم دار نوشتند
6 شد لوح شفا شسته مگر سوی مسیحا یک حرف ز حال من بیمار نوشتند؟
7 در دیر و حرم جز سخن عشق ندیدم هرجا که خطر بر در و دیوار نوشتند
8 قدسی مکن از تیرگی بخت شکایت کآیینه ما قابل زنگار نوشتند