آن کس که به ظلمت دو گیسو از جلال عضد قطعه‌ 5

1 آن کس که به ظلمت دو گیسو خورشید منوّر از ره افکند

2 با ما سخنی بگفت و دل را از ما بربود و در چَه افکند

3 دیدیم سر وفا ندارد گرچه سر طرّه بر مه افکند