1 آنها که رنگ خودسری شمع دیده‌اند انگشت زینهار ز گردن کشیده‌اند

2 داغ تحیرم که نفس مایه‌های وهم زین چار سو امید اقامت خریده‌اند

3 جمعی ‌کزین بساط به وحشت نساختند چون اشک شمع لغزش رنگ پریده‌اند

4 خلقی به اشتهار جنون‌های ساخته دامن به چین نداده گریبان دریده‌اند

5 گوش و زبان خلق به وضع رباب و چنگ بسیار گفتگوی سخن کم شنیده‌اند

6 تحقیق را به ظاهر و مظهر چه نسبت است افسون احولی‌ست ‌که آیینه دیده‌اند

7 مردان ز استقامت و همت به رنگ شمع از جا نمی‌روند اگر سر بریده‌اند

8 بر دوش بید مصلحتی داشت بی‌بری کز بار سایه نیز ضعیفان خمیده‌اند

9 رنج بقا مکش‌ که نفس‌های پر فشان در گلشن خیال نسیمی وزیده‌اند

10 غم شد طرب ز فرصت هستی ‌که چون حباب بر طاق عمر شیشه نگونسار چیده‌اند

11 رنگ بهار شرم ز شوخی منزه است بیدل مصوران عرق می کشیده‌اند