1 آنچ روی تو کند نور رخ خور نکند و آنچ عشق تو کند شورش محشر نکند

2 هر کی بیند رخ تو جانب گلشن نرود هر کی داند لب تو قصه ساغر نکند

3 چون رسد طره تو مشک دگر دم نزند چون رسد پرتو تو عقل دگر سر نکند

4 مالک الملک چنان سنجق عشاق فراشت که کسی را هوس ملکت سنجر نکند

5 تاب آن حسن که در هفت فلک گنجا نیست جز که آهنگ دل خسته لاغر نکند

6 دل ویران که در و گنج هوای ابدیست رخ عاشق ز چه رو همچو رخ زر نکند

7 من ندانم تو بگو آه چه باشد آن چیز که دلارام به یک غمزه میسر نکند

8 توبه کردم که نگویم من از آن توبه شکن هر کی بیند شکنش توبه دیگر نکند

9 یا رب ار صبر نیابد ز تو دل ز آتش عشق تا ابد قصه کند قصه مکرر نکند

10 گر چه با خاک برابر کند او قالب ما خاک ما را به دو صد روح برابر نکند