1 آن رهروان که در پس زانو سفر کنند پوشیده دیده و ره نادیده سر کنند

2 هر جا غبار کوی تو باشد عبیر چیست خاکیست آنکه عطر فروشان بسر کنند

3 اهل کرم که عزت مهمان شناختند خجلت کشند گر غمی از دل بدر کنند

4 یکباره عیبهای جوانی وداع کرد هنگام کوچ قافله را هم خبر کنند

5 دوران برات رزق عزیزان نوشته است بر کشته ایکه سبز ز آب گهر کنند

6 نازم بتوتیای قناعت که می دهد بینایئی که از همه قطع نظر کنند

7 حرف تب فراق ترا عاشقان چو شمع گر شام سر کنند سحر مختصر کنند

8 تاب و توان کرسی زانو چه کم شود باید خیال بیهده از سر بدر کنند

9 فرزند ماست شعر و بدان فخر می کنم زان ابلهان نه ایم که فخر از پدر کنند

10 از لذت تبسم شیرین لبان کلیم ارباب ذوق جمله نمک در شکر کنند