این کعبه را بنا نه به از نظیری نیشابوری غزل 207

1 این کعبه را بنا نه به باطل نهاده‌اند بس معنی و جمال درین گِل نهاده‌اند

2 درمانده گشته است به این کار و بال عقل هرسو هزار عقده مشکل نهاده‌اند

3 زین گل چه دیده‌اند مگر حاملان عرش کز رنج ره به بادیه محمل نهاده‌اند

4 قلزم به شور رفته و عمان نشسته تلخ زین آب زندگی که به ساحل نهاده‌اند

5 آه این چه دوستی است که سرهای یکدگر خویشان بریده در ره قاتل نهاده‌اند

6 خوارم مکن که ریختن آب روی را با خون صد شهید مقابل نهاده‌اند

7 بر هرکه هوشیار بود اعتراض کن مستان قدم به بزم تو غافل نهاده‌اند

8 بنمای رخ تمام که شاهانه چیده‌اند شاهان که خان به دعوت سایل نهاده‌اند

9 گردن بنه به تیغ «نظیری» که عاشقی بر سر کلاه مردم عاقل نهاده‌اند