1 این شکل سفالین تنم جام دلست و اندیشهٔ پختهام می خام دلست
2 این دانهٔ دانش همگی دام دلست این من گفتم و لیک پیغام دلست
1 مقریی میخواند از روی کتاب ماؤکم غورا ز چشمه بندم آب
2 آب را در غورها پنهان کنم چشمهها را خشک و خشکستان کنم
1 گفت پیغامبر که اصحابی نجوم رهروان را شمع و شیطان را رجوم
2 هر کسی را گر بدی آن چشم و زور کو گرفتی ز آفتاب چرخ نور
1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو
2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو
1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند
2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند
1 در هر فلکی مردمکی میبینم هر مردمکش را فلکی میبینم
2 ای احول اگر یکی دو میبینی تو بر عکس تو من دو را یکی میبینم