اینست کزو رخنه به کاشانهٔ از وحشی بافقی غزل 133

1 اینست کزو رخنه به کاشانهٔ من شد تاراجگر خانهٔ ویرانه من شد

2 اینست که می‌ریخت به پیمانهٔ اغیار خون ریخت چو دور من و پیمانهٔ من شد

3 اینست که چشم تر من ابر بلا ساخت سیل آمد و بنیاد کن خانهٔ من شد

4 اینست که چون دید پریشانی من ، گفت : وحشی مگر اینست که دیوانهٔ من شد