1 این دل که مرا دادی لبریز یقین بادا این جام جهان بینم روشن تر ازین بادا
2 تلخی که فرو ریزد گردون به سفال من در کام کهن رندی آنهم شکرین بادا
1 ای امیر کامگار ای شهریار نوجوان و مثل پیران پخته کار
2 چشم تو از پردگیهای محرم است دل میان سینه ات جام جم است
1 مرگ را سامان ز قطع آرزوست زندگانی محکم از لاتقنطوا ست
2 تا امید از آرزوی پیهم است نا امیدی زندگانی را سم است
1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران
2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران