تشنهٔ نوش لبت چشمهٔ حیوان از حکیم سبزواری غزل 74

1 تشنهٔ نوش لبت چشمهٔ حیوان چکند خفتهٔ خاک درت روضهٔ رضوان چه کند

2 آن که از خاک نشینانِ درِ اهل دل است تخم جم کی نگرد ملک سلیمان چه کند

3 هرکه گردید بدور حرم اهل صفا ننگرد صف صفا قطع بیابان چه کند

4 لذت چاشنی عشق تو هر کس که برد عافیت میشودش درد تو درمان چه کند

5 گیرم ای شوخ دل سوخته با جور تو ساخت با جفای فلک و طعن رقیبان چه کند

6 عندلیبان چمن گل بشما ارزانی دل غمدیدهٔ ما سیر گلستان چه کند

7 قوت بازوی عشق و دل مسکین هیهات صید پیداست که در پنجهٔ شیران چه کند

8 گیرم آن شه ز کرم داد مرا فیض حضور دل باین تیرگی و موجب حرمان چه کند

9 پای رفتار نمانده است و زبان گفتار دیگر اسرار بجز ناله و افغان چه کند