از شکست رنگم آب روی شاهی داده‌اند از بیدل دهلوی غزل 1323

1 از شکست رنگم آب روی شاهی داده‌اند همچو موجم سر به سیر کج‌کلاهی داده‌اند

2 چشم باید واکنی ساغر به‌دست‌ غیر نیست نشئهٔ تحقیق از مه تا به ماهی داده‌اند

3 فتنهٔ این خاکدانی‌، اندکی آشفته باش درخور شورت قیامث دستگاهی داده‌اند

4 قطره‌ها تا بحر سامان جوش اسرار غناست هرچه را شایسته‌ای خواهی نخواهی داده‌اند

5 بر حضیض طالع اهل سخن بایدگریست خامه‌ها را یکقلم سر در سیاهی داده‌اند

6 از بهارم پرتو شمع سحر نتوان شناخت اینقدر خاصیتم در رنگ کاهی داده‌اند

7 ناز بینایی درین محفل تغافل مشربی‌ست کم‌ نگاهان را برات خوش‌ نگاهی داده‌اند

8 محو دیدارم رموز حیرتم پوشیده نیست از نگاه رفته مژگانها گواهی داده‌اند

9 تا فنا چون ‌شمع‌ خواهم ‌سر به‌جیب‌ از‌ خویش رفت آنقدر پایی که باید گشت راهی داده‌اند

10 تا نفس باقی‌ست بیدل پرفشان وهم باش کوشش‌ بیحاصلت‌ چندان‌ که‌ خواهی داده‌اند